De Glasshouse Mountains van Ellie en Alex

Hoi iedereen! Hier is Niels. De laatste keer schrijven. Ditmaal vanuit ons eigen huisje :(

Dit verhaal begint op dinsdag 8 augustus. We werden wakker met uitzicht op een mooie IJsvogel. Die dag gingen we naar de Australia Zoo. Ik heb de eer om hier over te schrijven. De Australia Zoo is een grootse dierentuin; opgericht door Steve Irwin. Dit is natuurlijk de bekende “Crocodile hunter”, die omkwam in 2006 door een steek van een vrij onschuldige pijlstaartrog. De dieren in de dierentuin krijgen zoveel ruimte in hun kooien als nodig is om hun natuurlijke habitat na te bootsen. We merkten meerdere malen dat de verzorgers echt om de dieren gaven en ze ook enthousiast erover vertelden. De naam van Steve Irwin was er nog erg groots en hierdoor konden diverse krokodillen natuurlijk niet ontbreken. Ook was de spectaculaire show (gehouden in het Crocoseum), die Steve Irwin altijd zelf deed wanneer hij aanwezig was, erg mooi om te zien. Er waren vele shows te vinden en heel veel dieren. Wij zagen het voeren van otters en de gigantische landschildpadden. Naast de spectaculaire hoofdshow was (vond vooral Sander) de tijgershow erg leuk. Tijgers zijn altijd mooi om te zien. Maar om voor je neus de tijger het water in te zien springen; recht op je af. Erg indrukwekkend. Ik zal me ditmaal inhouden over de vogels, maar die waren weer erg mooi ^^.
Sander gaat hierbij verder met schrijven; ik ga maar koken op deze eerste dag. Gado Gado. Jammie!

Hallo allemaal, hier door Sander nog even kort de beschrijving van de laatste twee dagen in de omgeving van de Glasshouse Mountains en de terugreis.

Wij begonnen de drukke woensdag met de grootse Eumundi Markets die ver buiten de regio bekend zijn en waar men zelfs uren voor wil rijden. Het was inderdaad een mooie, grote markt met een veelzijdig aanbod. Niels kreeg heel aardig een minigieterdopje voor zijn Bonsaiboompje gratis, als hij maar een foto van het gietertje en zijn boompje stuurt. De beste man was nogal trots op zijn uitvinding en wil het graag wereldwijd gebruikt zien worden.
Na de markt hebben we gegeten bij de Mapleton Falls. Daar hebben we ook een kleine wandeling door het tropisch regenwoud gemaakt, het zogeheten Wompoo Circuit.
Vervolgens het toeristische en leuke bergplaatsje Montville bezocht, dat ik nog weet van de Glasshouse Mountains tour van vijf jaar geleden. Eén van de meest opvallende zaakjes die ik me nog kon herinneren was de winkel vol met koekoeksklokken.
Bij Lake Baroon ontdekt dat hier het prachtige Secrets of the Lakes café ligt dat ik ook met de tour heb bezocht. Hier was ik vooral enthousiast vanwege het mooie uitzicht over het meer en de prachtig uitgesneden houtbewerkingen overal (tafels, deuren, muren, relingen).

Op donderdag zijn we gestart met een bezoekje aan de Maleny Botanic Gardens & Bird World. Omdat we niet teveel wilden betalen hebben we eerst gekeken wat de toegangsprijs was. Daar die 16 dollar per persoon was hebben we dit maar niet gedaan. Wel konden we door ons kopje koffie plaatsnemen in de voortuin waar evengoed een prachtig overzicht was. Bij de ingang was de leukste attractie al te vinden, een aantal geweldige vogels. Ze konden praten, je mocht ze aaien of ze bepaalden dat zelf. Je had vogels die de voorkeur gaven aan vrouwen, aan mannen of aan kinderen. Cockatoo Ellie had een duidelijke voorkeur voor mam. Ze keek naar mijn moeder en begon te mompelen. ‘’Scratch scratch’’. Om het even te verduidelijken hield ze haar pootje bij haar kop. Mijn moeder begon haar dus te aaien en Ellie genoot er zo van dat op een gegeven moment haar vleugel werd opgetrokken en mijn moeder onder de vleugel moest aaien. Ook Alexandrine Parrot Alex was grappig. Ik stak mijn hand uit en hij klom op mijn schouder. Vervolgens liet hij echter letterlijk niet meer los! Een medewerkster heeft hem uiteindelijk met een stok van mijn schouder geduwd. Haar reactie was vervolgens: ‘’Oh. Now he is very upset with me.’’
In de avond zijn we naar de generale repetitie van Erik wezen kijken. Hij speelde Uriah Heep in de klassieker van Charles Dickens, David Copperfield. We waren onder de indruk van het optreden! Pap trakteerde ons nog voor een laatste keer op het lekkere ijs van Cold Rocks. Vervolgens gingen we naar bed, nadat we EINDELIJK de possums hadden gezien waar Erik steeds van vertelde dat ze te vinden zijn rond zijn woning.

Over de laatste dag is niet veel te vertellen. We konden de auto zonder problemen inleveren en er kwam net een shuttlebus aan die ons naar het vliegveld bracht. De vluchten gingen keurig en we kwamen steeds iets eerder dan gepland aan. Dat was helemaal niet erg, want met de stop in Singapore van een paar uur meegerekend zaten we precies 24 uur in het vliegtuig! Op Schiphol bleek mams koffer opengescheurd te zijn, gelukkig is ze niets kwijt. Oom Peter kwam ons ophalen, tante Tineke had voor een lekker ontbijt gezorgd.

Namens Niels en mij, iedereen heel erg bedankt voor het lezen en de reacties en tot een volgende keer!