3000 meter of 10000 feet
Door: Sander Schipper
Blijf op de hoogte en volg Sander
27 Oktober 2012 | Australië, Mooloolaba
Hier even een (waarschijnlijk niet) kort verslag vanuit mijn hostel in Mooloolaba. Ik ben nu, ondanks dat het pas 7.20 uur in de avond is, best wel moe. Dat komt door wat ik vandaag heb gedaan en doordat ik vannacht niet heb kunnen slapen. Het niet kunnen slapen komt niet door spanning of iets dergelijks, maar doordat een kamergenoot in mijn hostel loopt te ronken als een beer.
Woensdag heel vroeg afscheid genomen van mijn oom en tante en de trein van 5.15 gepak naar Cooroy. Daarna met de bus naar Noosa Head, waar ik aankwam om 8 uur in de ochtend. Mijn hostel zag er goed uit, na een ontbijt naar het prachtige Noosa National Park gelopen. Hele mooie kustroute in het park, ook binnenin het park is mooi. Het strand, zoals gewoonlijk hier in Australie, weer ontzettend mooi. Even lekker gezwommen.
Donderdag naar Fraser Island geweest tijdens een dagtrip. Ook een mooie ervaring in de Four Wheel Drive bus die door het hoge zand ploegde. Veel gezien, waaronder de restanten van een scheepwrak. (foto's nu niet bij de hand, wellicht later) Ook veel dieren voor het eerst gezien. Veel kangaroes (maar die had ik al gezien natuurlijk), dolfijnen, walibi's, dingo's en een Kookaburra passeerden ons. De dingo's waren opmerkelijk tam, ze snuffelden rustig rond de bus.
Opgetrokken met een Nederlander genaamd Rick uit Doetinchem, die bij mij op mijn kamer sliep. Dat was gezellig. Gezwommen in heel helder water wat je ook kon drinken.
Vrijdag even gezwommen, nog even rondgelopen en nog even naar het strand geweest met Rick voordat ik naar Mooloolaba vertrok. Daar zit ik nu, en vandaag is het spannendste moment van mijn vakantie geweest.
De titel van dit verslag slaat namelijk op de afstand die ik heb afgelegd nadat ik uit een vliegtuig ben gesprongen. Het was een geweldige ervaring, die ik op film en foto's heb laten vastleggen. Om jullie mijn ervaring te laten zien heb ik van de dvd de foto's geselecteerd en hierdoor krijgen jullie alvast een mooi beeld van de sprong.
In het begin viel ik met 200 kilometer per uur naar beneden. Wat je voelt is haast niet te beschrijven. Wel is het zo dat de tijd niet eeuwen lijkt te duren, maar dat het juist in een seconde voorbij lijkt te zijn. Volgens de instructeur komt dat doordat je hersenen niet kunnen verwerken wat er gebeurt, dus de tijd lijkt even stil te staan.
Voor de sprong was ik gek genoeg helemaal niet bang of zenuwachtig, alleen 'verheugd' omdat ik zo naar beneden zou springen. Ik zat naast de open deur in het vliegtuig toen het opsteeg, dus ik had dubbel geluk. Ik leunde letterlijk met mijn arm tegen de deurpost en kon tijdens de rit prachtig naar buiten kijken.
Tijdens de sprong mocht ik de parachute besturen. Daarmee draaide ik driemaal rond mijn as en ging ik dus in cirkels naar beneden. Vervolgens stuurde ik naar het strand, waarna mijn instructeur het weer overnam. De landing volgde snel, toen we vlakbij het strand waren stond ik opeens al op het strand.
Op wat pijn in mijn rechteroor (volgens de instructeur door een lichte verkoudheid erger dan normaal) en nu nog gedeeltelijk doof niets overgehouden aan het avontuur, behalve een geweldig en bijzondere ervaring.
Kijk nu naar de foto's van mijn sprong en tot het volgende verslag!
Woensdag heel vroeg afscheid genomen van mijn oom en tante en de trein van 5.15 gepak naar Cooroy. Daarna met de bus naar Noosa Head, waar ik aankwam om 8 uur in de ochtend. Mijn hostel zag er goed uit, na een ontbijt naar het prachtige Noosa National Park gelopen. Hele mooie kustroute in het park, ook binnenin het park is mooi. Het strand, zoals gewoonlijk hier in Australie, weer ontzettend mooi. Even lekker gezwommen.
Donderdag naar Fraser Island geweest tijdens een dagtrip. Ook een mooie ervaring in de Four Wheel Drive bus die door het hoge zand ploegde. Veel gezien, waaronder de restanten van een scheepwrak. (foto's nu niet bij de hand, wellicht later) Ook veel dieren voor het eerst gezien. Veel kangaroes (maar die had ik al gezien natuurlijk), dolfijnen, walibi's, dingo's en een Kookaburra passeerden ons. De dingo's waren opmerkelijk tam, ze snuffelden rustig rond de bus.
Opgetrokken met een Nederlander genaamd Rick uit Doetinchem, die bij mij op mijn kamer sliep. Dat was gezellig. Gezwommen in heel helder water wat je ook kon drinken.
Vrijdag even gezwommen, nog even rondgelopen en nog even naar het strand geweest met Rick voordat ik naar Mooloolaba vertrok. Daar zit ik nu, en vandaag is het spannendste moment van mijn vakantie geweest.
De titel van dit verslag slaat namelijk op de afstand die ik heb afgelegd nadat ik uit een vliegtuig ben gesprongen. Het was een geweldige ervaring, die ik op film en foto's heb laten vastleggen. Om jullie mijn ervaring te laten zien heb ik van de dvd de foto's geselecteerd en hierdoor krijgen jullie alvast een mooi beeld van de sprong.
In het begin viel ik met 200 kilometer per uur naar beneden. Wat je voelt is haast niet te beschrijven. Wel is het zo dat de tijd niet eeuwen lijkt te duren, maar dat het juist in een seconde voorbij lijkt te zijn. Volgens de instructeur komt dat doordat je hersenen niet kunnen verwerken wat er gebeurt, dus de tijd lijkt even stil te staan.
Voor de sprong was ik gek genoeg helemaal niet bang of zenuwachtig, alleen 'verheugd' omdat ik zo naar beneden zou springen. Ik zat naast de open deur in het vliegtuig toen het opsteeg, dus ik had dubbel geluk. Ik leunde letterlijk met mijn arm tegen de deurpost en kon tijdens de rit prachtig naar buiten kijken.
Tijdens de sprong mocht ik de parachute besturen. Daarmee draaide ik driemaal rond mijn as en ging ik dus in cirkels naar beneden. Vervolgens stuurde ik naar het strand, waarna mijn instructeur het weer overnam. De landing volgde snel, toen we vlakbij het strand waren stond ik opeens al op het strand.
Op wat pijn in mijn rechteroor (volgens de instructeur door een lichte verkoudheid erger dan normaal) en nu nog gedeeltelijk doof niets overgehouden aan het avontuur, behalve een geweldig en bijzondere ervaring.
Kijk nu naar de foto's van mijn sprong en tot het volgende verslag!
-
27 Oktober 2012 - 16:24
Henk Schipper:
Leuk Sander! Perfecte landing. Al heel wat meegemaakt ga zo door. -
27 Oktober 2012 - 18:05
Anneke:
nou ziet er goed uit!! leuk hoor, nog veel plezier! -
28 Oktober 2012 - 10:49
Thea Sturkenboom - Swart:
wouw Sander , een hele belevenis he zo.n sprong ! Geniet nog maar lekker . Groetjes van ons !
-
28 Oktober 2012 - 11:48
Britt:
Hey Sander,
Wat stoer dat je gesprongen hebt!
groetjes -
31 Oktober 2012 - 08:25
Sander Schipper:
@ Pap, Anneke, Thea : bedankt, dat gaat zeker lukken!
@ Britt: Hé Britt, bedankt voor je reactie! Groetjes -
01 November 2012 - 21:21
Rick Koper:
Heel vet Sander! Waaghals! Geniet nog lekker daar;) -
06 November 2012 - 09:33
Rob:
Wauw Sander, goed bezig man! Lekker veel zwemmen, dat is goed voor je!
En oh ja, je parachutespringen, dat is wel ok :P
Nee geintje, supervet man!
Nu gauw je andere bericht lezen, want ik loop achter!
Rob -
06 November 2012 - 18:54
Silvia:
Hey Sander, jij durft toch alles, het ziet er fantastisch uit ben super jaloers op je. Nog heel veel plezier down under. Groetjes Silvia (en Ruud natuurlijk) -
07 November 2012 - 08:08
Sander Schipper :
@ Rick: haha, bedankt Rick! Zal ik doen ;)
@ Rob: Ja, was inderdaad heel vet om te doen! En goed dat je terugleest, heel belangrijk om bij te houden natuurlijk ;)
@ Silvia en Ruud: Nou, ik zou niet zeggen dat ik alles durf hoor! Uit een vliegtuig springen, een krokodil in je handen of een slang om mijn nek zijn geen probleem nee... Maar een spin vastpakken! :O
En bedankt, dat gaat zeker lukken :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
